Redactioneel #76

Verzetsmonument (verkleind)

-Annemiek Onstenk –

Ontbreekt het bij seksueel geweld tegen vrouwen en meisjes aan goede bescherming of zijn empowering en grotere weerbaarheid tegen agressieve en/of handtastelijke jongens en mannen een effectiever antwoord? Of beter een combinatie van beide? De groep inlandse macho’s en hooligans die ‘hun’ dochters en vrouwen tegen jonge mannelijke vluchtelingen willen beschermen en daarbij roepen dat er bij andersdenkenden ‘een piemel in moet’, zijn deel van het probleem, geen oplossing. Natuurlijk moeten kwetsbare kinderen en volwassenen kunnen rekenen op bescherming van de (ook wettelijke) onaantastbaarheid van hun lichamelijke integriteit. En gelukkig schenden de meeste jongens en mannen die ook niet. Maar omdat veel daders van seksueel geweld en mishandeling van vrouwen en kinderen familieleden en andere bekenden zijn, garanderen (stief) broers, vaders of ooms dus niet per definitie de veiligheid van vrouwen en kinderen. Daar komt bij dat de beeldvorming over vrouwen als slachtoffers van seksueel geweld en als kleine kinderen (vrouwen worden tot op hoge leeftijd ‘meisje’, ‘zusje’, ‘nichtje’ genoemd), eerder de status quo en machtsverhoudingen tussen de seksen bestendigt dan uitdaagt. Als je vrouwen voorstelt als weerloos, zijn mannen dan vanzelf ridders? Nee dus, natuurlijk niet. Niet zelden zijn zogenaamde beschermers van de eer van vrouwen en meisjes zelf daders. Ook soldaten, politiemannen, gelovige christen-, joden-, hindoe- en moslimmannen en hulpverleners plegen seksueel geweld. Laten we afspreken: jongens en mannen welkom in Nederland, seksisme en seksueel geweld niet.